xi'an part 1

Dinsdag, 26 april 2016.
Om 09:00 uur werden we opgehaald door onze vrolijke gids en naar het treinstation gebracht. Ons bezoekje aan Pingyao was kort, wat ik best jammer vond want het stadje en guesthouse waren echt leuk.
Na een treinrit van 3 uur met zo'n 250 km per uur kwamen we in de stad Xi'an aan, dat in de derde provincie die we bezoeken ligt: Shaanxi. 27 graden maar geen zon! Ik weet niet of dat door de smog kwam of gewoon door de bewolking, maar de mensen dragen hier haast geen mondkapjes. Dan maar met een gerust hart ademhalen.
In een busje werden we naar ons onderkomen gebracht. 7Sages Hostel heet het en het ziet er prachtig uit. Ronde bogen die doorgangen vormen, lampionnetjes die bungelen aan de dakgoot en chille hangplekjes.
Eventjes opfrissen en dan het stadje verkennen. Een netjes uitziend restaurant trok onze aandacht en het leek een goed idee om daar onze lunch te verschalken (om half vier). Noedels met kip, daar hadden we trek in, maar het personeel sprak helaas geen Engels. Letterlijk met handen en voeten probeerde papa duidelijk te maken dat we zin hadden in kip. Hij vouwde zijn armen en ging ermee fladderen en riep "tok tok tok tòòòk". Dit mocht niet baten totdat het vrouwtje van het restaurantje ineens een schaap ging imiteren. Compleet met geblaat en ze krulde bovendien haar vingers tot hoorntjes. Na wat vergeefse pogingen en een op en neer van "tok tok tok" en "bèèh bèèh", hadden we dan toch maar het schapengerecht besteld. We hadden immers honger, dat maakt rauwe bonen zoet toch? Nou, deze bonen waren niet zoet te maken, want aan het schapenvlees zaten nog allemaal knobbeltjes en stukjes kraakbeen. Blergh! De bouillon was veel te zout en de noedels smaakten niet veel beter dan gekookte spaghetti. Toch misschien het verkeerde restaurant gekozen? Elk nadeel heb se voordeel, want het 'toneelstukje met dierenimpressies' van pap met het vrouwtje van het restaurant was hilarisch ;)
Ook Xi'an heeft een stadsmuur en we wilden sportief doen, dus gingen we de hele muur (13,74 km) rondfietsen op een soort mountainbikes. Vol goede moed begonnen we aan onze fietstocht, maar op de helft ging het regenen en moesten we noodgedwongen schuilen. Vond ik niet zo erg, dat was weer een fijn uitrust momentje. Vanaf de muur hadden we een prachtig uitzicht op Xi'an, 360graden naarmate je verder fietst. Anderhalf uur later zat ons fietsavontuur erop en konden mijn benen de vaste grond onder mijn voeten weer voelen. Wat waren ze daar blij mee!
Een andere route naar het hostel teruglopend, zagen we een fruitkraampje en kochten we een lekker sappig stuk fruit. Ik koos watermeloen, Renske en mama ananas die in het water stond, terwijl papa niks hoefde, maar hij had ook net z'n tweede ijsje achter de kiezen! Mijn watermeloen was gelukkig hygiënisch verpakt, maar mam begon zich zorgen te maken, nadat ze de ananas ophad, over het water waar die in had gestaan. Als de Norit op is, dan weet ik wie de schuldigen zijn;)
's Avonds gingen we uit eten in een best wel fancy restaurant maar niemand van het best wel fancy personeel sprak fancy Engels. Omdat we geen herhaling van vanmiddag wilden, had ik mijn woordenboekje meegenomen. Wat een levensredder was dat! Ik had redelijk 'normaal' eten kunnen bestellen (alleen de sateetjes bevatten geen vlees maar alleen taaie knoebeltjes), en het was nog lekker ook. Wat aan de pittige kant maar dat doodt de bacteriën. Voor het eerst besloten we een nagerecht te bestellen, maar laat het woord 'nagerecht' nu net ontbreken in mijn oh zo handige boekje. Wijzend en vragend kijkend naar wat fruit deed ik een wanhopige poging. Gelukkig snapte de serveerster ons en kregen we fruitsalade (met mayonaise-achtige saus?)
Het personeel vond ons een hele bezienswaardigheid (wat wil je ook met zo'n ouders) en na lekker gevreten te hebben, gingen we al snel slapie slapie doen. Tot morgen!
Geertje