Yangshuo, part 2

Zaterdag, 7 mei 2016. Na een fris lentebuitje zaten we gezellig buiten te smikkelen van ons lekkere ontbijtje. We hadden een goede woordenwisseling over wat we vandaag wilden doen: een boottocht over de Li rivier, een fietstocht door de omgeving of op een vlot over de Yu Long rivier. De laatste had de meeste stemmen echter door de hevige regenval van gisteren vielen de tochtjes over het water af en vielen onze plannen letterlijk in het water. Ook de veelbelovende show die we 's avonds zouden gaan bezoeken (normaal elke avond uitgevoerd op de Li rivier met 600 acteurs), geregisseerd door dezelfde gast die ook de opening van de Olympische Spelen in 2008 organiseerde, ging niet door. Dat vond ik erg jammer.
De fietstocht was de enige optie die overbleef en omdat het gister zo lekker relaxed was (zeker wanneer je een heuvel afreed), sprongen we op onze gehuurde stalen rossen en gingen we erop uit!
De route was in de vorm van een fototocht met tekst, wat me op de een of andere manier aan Scouting deed denken. Ik weet niet of dat een goed teken is. Op een gegeven moment ontstond er verwarring over welke kant we op moesten. Omdat ik geen zin had in drama, besloot ik de recalcitrante puber uit te hangen en stak met gevaar voor eigen leven de rotonde over. Eenmaal aan de overkant wachtte ik voldaan in de schaduw op de rest van de familieleden, Renske was me al gevolgd. Het wachten duurde nogal lang, ze kwamen maar niet en nog steeds niet en nog steeds niet... totdat ik besefte dat ik zelf fout zat. Met hangende pootjes (en opnieuw met gevaar voor eigen leven) keerden Renske en ik terug, om snel onze fietstocht te vervolgen.
Ons plan was een lunch te verorberen bij Li Farmers Inn, alleen leek deze tent haast onvindbaar. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we er allang voorbij gefietst waren. Ook weer zo'n Scoutingdingetje: de post missen. Toch wilden we graag uitrusten, vooral omdat het zweet van ons voorhoofd gutste en onze blazen vol maar onze magen leeg waren. Gelukkig kwamen we een ander restaurantje tegen, mooi aan het water. Eén nadeel: muggen. Blijkbaar was ik te smakelijk voor deze beesten en negeerden ze mijn coating van DEET om me daarna helemaal lek te prikken. Jeukende bultjes is één ding, maar nu maar hopen dat ze geen ziekte aks gele koorts of dengue bij zich hadden! Krabbend verliet ik het restaurant om als bikkels (het was immers 30 graden en zeer benauwd) onze tocht af te maken.
We fietsen door knussige dorpjes en waren omringd door het immense Karstgebergte. Het was echt een adembenemend uitzicht. Af en toe iets anders wat mijn adem benam: stoffige vrachtwagens die je op zandpaden passeerden. Toen we weer op de rustige paden terechtgekomen waren, was er weer ander passerend transport. Dit keer geen stinkende vrachtwagen, maar een soort koebeest met twee kalven. Deze waterbuffels wisten schijnbaar zonder de eigenaar waar ze naar toe moesten. Later kwamen we ze ook nog tegen, maar dan als trekdier gebruikt.
Terwijl ons mam de 1000ste foto maakte, hielden we nog even een ijsjespauze. Op de verpakking stond de datum juni 2015, dus ze waren al lang over de datum. Dat viel ons steeds al op, al het verpakte eten en drinken dat we voorgeschoteld kregen, was over de datum! Opmerkelijk vonden we dit, maar later bleek dit de productiedatum te zijn ipv houdbaarheidsdatum! Fijn om te weten, dat hapt toch net wat lekkerder weg!
Hierna trapten we nog flink door en kwamen door een bamboebos. Echter geen panda's! Die zouden zich er wel achter verstopt hebben ;-)
Tegen 4 uur in de middag kwamen we weer bij ons guesthouse. De tocht was toch wel erg pittig geweest, energie om te zwemmen had ik helaas niet meer!
Na het avondeten gingen we naar het centrum van Yangshuo. Schijnbaar was het uitgaansavond want het was best druk! Ons doel van die avond (naast slenteren langs winkeltjes) was de in deze streek beroemde 'taro balletjes' proeven, een soort deegballetje omwikkeld met karamelsaus, wat vaak wordt gegeten als dessert. Bij het ene na het andere restaurant geïnformeerd, maar laat deze superbekende balletjes nou bij niemand bekend zijn!? Na heel wat speurwerk, hulp van wat voorbijgangers en de vertaalapp, bleek dat je dit gerecht heel anders uit moest spreken, en niet lang daarna zaten wij er al van te genieten. Missie geslaagd!
Ondanks dat een hoop activiteiten niet door konden gaan, was het toch nog een mooi dagje. Nu gaat de klamboe dicht en het licht uit, slaap lekker!
Hoi mam en hoi oma: Van harte gefeliciteerd met Moederdag! We wilden je bellen, maar hebben geen bereik : - (

- [ ] Geertje